To nie prawda, że nasze życie składa się z samych białych i czarnych pasm, budują je przede wszystkim szare pasma. Te ostatnie są zawsze najdłuższe i niosą ze sobą przyziemne życie – ani dobre, ani złe. Większość życia spędziłem więc w „szarych pasmach”. Miałem rodzinę, dom, perspektywy i marzenia. Od czasu do czasu przebłyskiwała biała smuga – dostałem awans, poznałem świetną dziewczynę, wygrałem na loterii tysiąc złotych zamiast stu, itd.
Czarne pasma były rzadkością, one bardziej przypominały te szare.
Pewnego dnia nad moim życiem pojawiła się czarna seria. Czułem się tak, jakby czarny kot przebiegł mi drogę – moja matka ciężko zachorowała, firma, w której pracowałem, zbankrutowała, moja dziewczyna zdradzała mnie ze swoim kolegą, a ja straciłem wiarę w siebie pod każdym względem.
Nie mogłem wiele zrobić, aby pomóc mamie – postanowiłem wystawić na sprzedaż mieszkanie, które dla mnie kupiła, abyśmy mogli zapłacić za jej operację. Rozsyłałem swoje CV do różnych firm i zerwałem z dziewczyną, porzuciwszy moje marzenia dotyczące rodziny i dzieci.
Czułem się wtedy fatalnie, wszystko wydawało się naprawdę czarne i beznadziejne. Nagle zdarzył się cud – można powiedzieć, że złapałem Pana Boga za nogi. Pewna firma zadzwoniła do mnie przez pomyłkę, ponieważ jakiś specjalista w mojej dziedzinie – pracy z komputerami – opublikował ogłoszenie, myląc cyfrę w swoim numerze telefonu. Poczułem, że to było przeznaczenie.
Nie udając, że jestem kimś, kim nie jestem, powiedziałem, że ja również mogę zapewnić im wsparcie techniczne. Nie poszedłem na rozmowę kwalifikacyjną, tylko od razu na okres próbny. Zostałem zatrudniony na stałe i zaoferowano mi bardzo dobre wynagrodzenie, wyższe niż w firmach, do których wysłałem swoje CV.
Jedno ogłoszenie w Internecie z błędnym numerem uratowało mi życie i pomogło stanąć na nogi. Co za zbieg okoliczności! Takie szczęście! Wciąż nie mogę uwierzyć, że mi się to przytrafiło.
