Moja teściowa i ja mamy napięte stosunki od momentu poznania się, jak mająca za chwilę pęknąć struna gitary. Nie mamy żadnych wspólnych zainteresowań, poza gotowaniem. Z zawodu jestem cukiernikiem i bardzo ważne jest dla mnie, aby mojemu mężowi smakowały wszystkie ciasta i ciasteczka, które dla niego przygotowuję.
A najgorszą i najbardziej raniącą rzeczą, jaką kiedykolwiek usłyszałam, było: „Jest pyszny, ale krem mamy jest gęstszy”.
W pewnym sensie postanowiłam więc gotować wszystko lepiej niż jego mama. Mogłam pochwalić się przed nią swoimi umiejętnościami i wiedzą tylko podczas wakacji, kiedy dzieliłyśmy tę samą kuchnię. Często mówiłam jej, jak i co ubijać lub gotować, jeśli chodzi o słodycze, a ona patrzyła na mnie wtedy pobłażliwie, ale często słuchała moich rad.
Pewnego dnia przygotowałyśmy żurek, który jest ulubionym daniem wszystkich mężczyzn w naszej rodzinie: mój teść, mój mąż i mój syn uwielbiają ją. Dużo zrobiłyśmy razem, a ja sama ugotowałam siedem jajek. Ale żadnego z nich nie dało się łatwo obrać – skorupka nie chciała dobrze odejść od jajka. Teściowa przyglądała się temu wszystkiemu, a potem nie udzieliła mi nagany, tylko ukradkiem, jakby w zaufaniu, powiedziała mi, że jeśli gotuje się jajka ze skorupką bardzo lekko nakłutą igłą (tak by nie uszkodzić błony pod skorupką), to później bardzo łatwo je obrać.
Nie powiedziała mi tego z zamiarem zrobienia mi przykrości, ale tak, jakby dzieliła się jakąś własną sztuczką, uśmiechając się przy tym dość szeroko.
Ta sytuacja z przygotowywaniem żurku pozwoliła mi zapomnieć o moim planie i zapale, by zawsze być lepszą w gotowaniu od mojej teściowej. W końcu słuchała moich rad, a ja uznałam, że słuchanie jej jest pomocne. Nie powinnam być taka arogancka, bo teściowa nawet raz podziękowała mi za przepis na krem. Teraz dziękuję jej za mądrość, którą przekazała mi na temat tego, jak gotować jajka, aby łatwo je było obrać.
